Ailem olur musun?

Merhaba arkadaşlar! :) Bu benim ilk kitabım. Umarım beğenirsiniz. :) İyi okumalar.

Uçakta kulaklığımı takmış Adele dinliyordum. Hayattan bıkmış biri olarak Adele dinlemem kötü bir şey. Alışkanlık yapıyor, ve insanı daha güçlü bir hale getiriyor. Ben ise tam tersi güçsüz biri olmak istiyorum, yalnız olmak istiyorum.
Ailemi 16 yaşında trafik kazasında kaybettim. Annemi, babamı ve kardeşimi... O zamanlar okul yurdunda kaldığım için ev sorunum olmamıştı ama kalp sorunum ortaya çıkmıştı, artık yalnızdım. 18 yaşında okulu bırakmaya, çalışmaya karar verdim. Fakat beni sevenlerin olduğunu o yıllarda anlamıştım. Öğretmenlerim ve yurt müdirem buna karşı çıktı. Derslerimde başarılı bir öğrenciydim ama artık kendi ayaklarımın üzerinde durma vaktim gelmişti. Maalesef bunun olamayacağına karar verdiğimde çok geçti. Artık burslu bir öğrenci olarak liseden mezun oldum. Daha sonra spor fakültesine başladım ve 20 yaşında da profesyonel bir basketbolcu oldum.
Kulağıma birilerinin 'sonunda gelebildik' deyişi ve kulaklığımın kulağımdan çıkartılışı dikkatimi çekti. Gözlerimi yavaş yavaş aralarken uçağın indiğinin farkına vardım. Buket: 'benim bir haftalık uykumu çaldın Asya.' Kendime gelemediğim halde uçaktan indim. Buket'e cevap vermek istedim ama hala uykulu olduğum için konuşmaktan vazgeçtim. Hava alanından çıkıp takım otobüsüne binerken Buket hala bişeyler mırıldanıyordu. Buket'in sadece 'bu maçı kazanmamız lazım sonuçta final maçı bu' dediğini duydum. Otobüste ilerlerken asıl merak ettiğim soruyu sordum: 'Ecegil nerede?'
Buket 'onlar ön taraftalar' diyerek ön koltukları gösterdi. Otobüse binerken onları fark etmemiştim. Bu yüzden merak etmiştim. Buket takım arkadaşım ve en iyi arkadaşlarımdan birisiydi. Otel hava alanına çok yakın olduğu için hemen gelmiştik. Odama girdim ve bavullarımı bir kenara bırakıp