Milenyum Savaşları:Direniş

'....Yatağımda yavaşça doğruldum.Kuruyan dudaklarımı dilimle ıslatmaya çalıştım ama nafile....Ayaklarımı yorganımdan yavaşça çıkarıp mutfağa yöneldim..Bir an önce içmek için yanıp tutuştuğum suyu içip uykuma kaldığım yerden devam etmek için adımlarımı hızlandırdım...Hava o kadar sıcaktı ki iki adımlık mesafede vücudum sırılsıklam olmuştu.Mutfakla aramdaki bir adımlık mesafede dengemi yitirme noktasına geldim.Ayaklarım titremeye başlayınca pes edip soğuk zemine oturdum..Ciğerlerim daha fazla nefes için baskı yapınca hızla nefes almaya çalıştım ve göğüs kafesimi yumruklarcasına atan kalbimi düzene sokmak umuduyla soğuk zemine ellerimi yasladım.Bir nebze olsun soğuk ellerimden vücuduma yayılınca rahatladım.....Bir damla kanlı gözyaşının yüzümden hafiçe süzülüp zemine çarpmasıyla ise donup kaldım.Saniyeler sonra ikinci ve üçüncü damlanında beyaz renkteki soğuk zemine düşmesiyle korkuyla başımı kaldırıp karşımdaki boy aynasına baktım...Göz bebeklerim her zamanki rengi olan kahverengi yerine donuk mavi rengine bürünmüştü.Şu an korkudan nefes almayı unutmuş bir halde kalmama rağmen gözlerimde korkudan eser yoktu.Elimi yavaşça yer çekimine karşı koyamayıp usulca süzülen kanlı gözyaşına değdirdim.Gözyaşıma dokunduğumuğu hissedemeyince parmağımı yüzüme batırdım.....Nefes alma çabalarımı kesmiştim,şimdi de derim hissetme duyusunu kaybetmişti...İçim korkuyla alt üst olurken dışım en ufak bir duygu kırıntısını bile göstermiyordu.Hayır, hayır,hayır ..Düşündüğüm şey olmasın lütfen,lütfen, lütfen..Hızla yüzümdeki deriyi soymaya başladım..Saniyeler sonra ise mekanik bir yüz ve duygudan yoksun bir şekilde bakan buz mavisi iki çift gözle karşı karşıya kaldım.....'