Evet arkadaşlar ben bu hikayeyi gülererk yazmak ve sizide okurken güldürmek amacıyla yazıyorum.
Şevval:Cesur,deli dolu,aşka inanan ama çok büyük bi acı yaşayan bir kız bakalım bu acıyı yenebilecekmi?
Berika:Cesur,dobra,erkeklere güven olmaz diyen bi kız bakalım bu sözün tersini yaşayacakmı ?
Azra:Utangaç,kibar,aşkta çok sarsılmış ve aşka inanmıyor bakalım inanacakmı?
Nesibe:Gıcık(Az gıcık ama yani),tatlı,erkeklere güvenmez hiç hatta sevgilisi olsun ister ama güvenemez bakalım güvenecekmi?
Bu 4 arkadaşın karşısına sorularının cevaplarını verebilecek erkekler çıkarsa?
4kızın Paristeki okul,hayat,aşk,aile sorunlarını nasıl yeneceklerini anlatan bi hikaye.
4kızında karakterleri gerçektir.
Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Yedi yıl önce kaçtığım o cehennemden gerçektende kurtulmuş muydum? Yedi yıl sonra tekrar karşı karşıyaydık ama tek fark artık ben savunmasız küçük kız değildim...
Karşımdaki sırıtan aileye ve dolu gözlerle bana bakan diğer aileye karşı sadece boş bakışlarla bakıyordum.
Acı? Hayır.
Hüzün? Hayır.
Mutluluk? Asla.
Öfke? Değil.
Sadece kocaman bir boşluk vardı doldurulamayacak bir boşluk gerisini zaman gösterecekti...
Ben Aden. Sadece Aden yine ve yine tek başımayım.
Bundan sonra tek olacak mıydım peki?
*Klasik aile kitabından farklı olacaktır
*Küfür içerir,rahatsız olacaklar okumasın!*
*Kurgu bana aittir çalınması durumunda gereken işlemler yapılacaktır!