İkimizde kesiklerle dolu kollarına bakarken başını kaldırıp yaşlı gözleriyle bana baktı. Ben ifadesizliğimi korumaya çalışırken onun boğazında hıçkırıkların düğümlendiğini biliyordum. Sertçe yutkundu. " Keşke.. " dedi hıçkırıklarının arasından. " Bir gün kardeşimin, 'gülümse, çekiyorum' demesiyle gözlerimi açsam ve aslında herşey lanet bir kabustan ibaret olsa. " dedi. Hızlıca onu kendime çektim. O kollarımın arasında sarsılarak ağlarken birdaha onu asla yalnız bırakmayacağıma dair yemin ediyordum.