Saat gecenin 2’si gözlerimi açtığımda yanımın boş olduğunu fark ettim. Yatağımdan kalkıp üzerime bir hırka alarak sahile doğru yürüdüm. Yalın kayanın tepesinde müzik dinliyordu yine. Bir süre onu izlemek ve uzaktan hissetmek istedim. Ve yine gülmüyordu bunu hissediyordum çünkü gözerim doluyordu istemsizce. Yanına gidip kulaklığın bir tanesini çıkartırken bana doru baktı.Yanına oturdum kulaklığı takıp koluna girdim. Gözlerimiz yine konuşuyordu. Elini nazikçe yüzüme koydu ve göz yaşlarımı sildi. Başımı omzuna yaslayıp öylece karanlık denize baktık. İkimizin yüzünde acılarla dolu ama umutla gülen bir tebessüm var… Kendini mutsuzluğa adayan mutluluk… Kendini her şeye rağmen mutluluğa adayan mutsuz… mutsuza karışan mutluluk. Aşk kokan, göz yaşlarıyla ıslak dudakların birleşmesindeki mutsuzluğun verdiği mutluluğun aşkı.All Rights Reserved