Herşeyden habersizdi küçük kız.Babası kafasını onaylar bir şekilde salladıktan sonra küçük kızına eğilip fısıldadı,"Özür dilerim".Küçük kız ortada ne döndüğünü bilmiyordu.Mavi gözleri buğulanmış,kafası karışık bekliyordu iki adamın ortasında.Beklemediği bir anda hopladı yüreği dışarıdan göremiyordu nefesini kesen o şeyin ne olduğunu.Kötü kokular gelmeye başlamıştı,minik burnu bu işkenceye katlanamayıp salıvermişti kendini. Daha fazla hatırlamak istememişti. Buruşturduğu,hüzünlü yüzünü çevirdi yatağın diğer ucuna. Şimdi her zaman olduğu gibi bırakmamıştı bu düşünceler peşini.Gözünün önünde o güne dair her bir kare geldiğinde,düşürüyordu güzel yüzünü.Oda bilmiyordu ne hissettiğini.Nefret?Öfke?Hiçbiri diyordu içinden.Tarif edilemezdi ona göre... Akışına bırakmıştı hayatı...Ya da öyle düşünüyordu.Düşünmeyeceğim demişti kaç kere söz geçirmeye çalışmıştı kendisine.Fakat yapamıyordu ona göre 'Akışına bırak''mak sürekli düzenli ve planlı olmak gibiydi. Kapattı gözlerini ve derin bir nefesAll Rights Reserved