Story Of My Life
  • Reads 461
  • Votes 1
  • Parts 35
  • Reads 461
  • Votes 1
  • Parts 35
Ongoing, First published Jul 18, 2015
I'm Seff Amber. My name is quite weird diba. Birth month ko kasi is September kaya ganun. Pero karamihan, they call me Seff. I'm just a simple girl. Nagagawa ang gusto, nakukuha ang mga kailangan just like the other girls. Sadyang marami lang kasi ang mga mapanghusga sa paligid. Hindi naman nila alam ang buong kwento ng buhay ko pero kung makapagsalita parang alam na ang lahat. Yes, I am bullied. Bullied emotionally. Pero habang tumatagal nasasanay na rin. I'm just happy na meron pa ring mga tao na tanggap kung sino ako. Yung mga taong hindi agad nagpapariwara sa mga kung anu anong sinasabi ng mga tao. 

Naging ganito lang ang trato ng mga tao sa akin just because kinupkop lang daw ako. They say na ampon lang naman ako ng isang mag asawang engineer at doctor eh kung umasta na raw ako parang kung sino. Actually wala naman akong ginagawa eh. Sila lang talaga ang nangunguna. But I just ignore them. Pansinin ko man sila o hindi, wala namang magbabago eh. Ganun pa rin naman. They will always be the antagonists of the story of my life.

Pero paano kung ang magdudusa sa mga pinagdadaanan ko ay ang taong mahal ko?
Magiging happy ending pa ba kaya?
All Rights Reserved
Sign up to add Story Of My Life to your library and receive updates
or
#40chorong
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.