"Niye ağlıyorsun" dedi. Ilık, yumuşacık bir ses.. Oysa ağlamıyordum. Nasıl farketmişti ruhumdan dökülen gözyaşlarını.. Kim olduğunu görmek için başımı kaldırdığımda aydan yansıyan ışık gözlerimi kamaştırdı ve ben önümde uzunca dikilen o silüeti seçemedim. "Kimsin sen?" sesim titreyerek sorabildiğim tek soruydu. Gökyüzünde daha önce görmediğim kadar çok yıldız dünyaya inat parlıyordu. Ilık bir hava, parlak bir dolunay ve gecenin derin sessizliği karanlığı kaplıyordu. Uyku tutmayan gözlerim birazcık huzur aramak için etrafa bakınıyordu. Çatıya öylece oturmuş yıldızlara anlam yüklemeye çalışıyor ve ruhumdaki sancıyı bastırmaya çalışıyordum. "Niye ağlıyorsun" dedi. Ayın gözlerimde yaptığı yansıma etkisiyle seçemediğim uzun silüet beni ürkütmüştü. Kim olduğunu sorduğumda cevap vermemeyi seçmişti ve ayın önünde öylece durmaya devam ediyordu.All Rights Reserved