Annem İçin.

O,bomboş bakıyordu. Öldürüyordu,işkence ediyordu,ama gözleri hala boştu. Sevgi,acıma,merhamet,şefkat,nefret,kin.. Hiçbirini bilmiyordu.
Ne yaptığının farkında değildi. Yaptıklarını anlayacak kadar akıllı veya bilinçli değildi.
Çocuk gibiydi. 3 yaşından beri,rengarenk bir odada,öldürme amaçlı eğitilmişti.
En sevdiği şey palyaço kıyafetiydi.
Adı “İntikam” dı.
Konuşamıyordu. Sadece belli zamanlarda,gözlerini dolduran hastalıklı neşeyle “Annem için.” Diye mırıldanıyordu.
**
“Öldür onu,İntikam.” Genç adam hareketsizdi.
“Unutma,annen için.” Genç adam bu kez kafasını kaldırdı ve mırıldandı:
“Annem için.”