Lavinya ve Arel'in hikâyesini okumaya hazır mısınız?
"Bir gün kendine olan sevgin bana dönecek ve beni kendinden daha çok seveceksin. Umarım bunu ben gitmeden yaparsın Arel."
Güçlü olmasını umduğum sesimle zorda olsa cümlemi tamamlayabilmiştim. Ama boğazıma oturan yumrunun oradaki varlığı içimdeki küçük kız çocuğunun işaretiydi.
"Lavinya gitmek istersen kapı ne tarafta biliyorsun beni yorma!" dedi tüm duygusuz sesiyle. Her bir kelimesi kalbime dikenlerini batırıp varlığımı soyutlamaya yetmişti.
Biz, 'biz' olmayı başaramadan yok olmaya mahkumduk.