GECE

Evren gariptir.
En sevdiğini tanımadığın birisi haline getirirken hiç tanımadığını en sevdiğin haline...

Hiç tahmin etmediğim zamanda,hiç tahmin etmediğim yerde onun kemikli sert yüzüyle karşılaşmış,ilk görüşte kahvenin en güzel tonu gözlerinin derinliğine gömülmüştüm.

Ayrı galaksiden eksen kaybedip gelmiş bir gezegen gibiydi.

Gözlerinde başka bir galaksiye açılan bir karadelik olmalıydı.Yoksa mümkün müydü küçücük gözlerinde kaybolmam?
Her zaman gökkuşağı beklerken fırtınaya tutulan ben,onun hayatımın fırtınası olduğunu bilememiştim.Tek ihtiyacım aldığım nefes ve onun omzuna başımı yaslamaktı.

Ben mavi düşünüp siyah yaşayan kız,Gece.O da benim Evren'im.