KELEBEK ÖMRÜ

Hayattın bittiğini , hayatın bir anlamı olmadığını ve tükendiğini gücünün kalmadığını ve mücadeleyi bakıp bir köşeden hayatı izlemeyi düşünürsün ya ama sadece düşünürsün işte ben de öyleyim icraat yok sadece söz .....
Ama düşünüyorum da hayat hep üzülerek, ağlayarak geçmez ki tamam acılarını
unut demiyorum fakat hayatı akışına bırakmak lazım yani ben bile bunu yapabiliyorsam normal bir insan haydi haydi ye yapar.Tabi siz ne yaşadın ki böyle mübalağalı mübalağalı anlatıyorsun diye soruyorsunuz anlatayım siz karar verin o zaman şu lanet hayatımı size de anlayayım ;
İki yıl önce annemi kaybettim ondan üç ay sonra ablamı kaybettim ve en son bu olayların tüm sorumlusu olan ve öldüğünde hayatımın sonu olduğunu düşündüğüm kişi BABAM..
Neden bilmiyorum ama beni hiç sevmezdi ablam da ablam dı onun için.Ben hep çalıştım o mutlu oldum diye ama hep benden kat kat zayıf ,güçsüz,tembel ....Olan ablamı seçerdi.Annem de pek farklı sayılmazdı .O da beni ikinci evlat olarak görürdü ya
işte ben