The Chosen One
  • LECTURES 2,512
  • Votes 247
  • Parties 26
  • LECTURES 2,512
  • Votes 247
  • Parties 26
Terminé, Publié initialement juil. 24, 2015
De Witte Eik, een 300 jaar oud rijk dat vernoemd is naar de boom die 1000 jaar geleden symbool stond voor de natuur en de kunst.

  Ik, de toekomstige koningin van de Witte Eik zal regeren over het rijk dat wordt bewoont door elven, kabouters, muzikanten, nimfen, levende bomen, pratende dieren en weerwolven.

  En wat als ik me niet thuis voel in de Witte Eik? Misschien behoor ik wel tot het andere rijk, het Zwarte Woud.

  Schaduwen, skeletten, vuurfeniksen, heksen, vampiers, trollen en dan nog hun koning en de donkere prins.

  Mijn vader zei altijd dat het Zwarte Woud gevaarlijk was, maar stel dat hij nu eens fout zit...

8/01/2017 #110 Fantasy
23/07/2017 #470 Fantasy
Tous Droits Réservés
Inscrivez-vous pour ajouter The Chosen One à votre bibliothèque et recevoir les mises à jour
ou
#76dieren
Directives de Contenu
Vous aimerez aussi
Vous aimerez aussi
Slide 1 of 10
Unexpectedly [Voltooid] cover
De Stilte op Zolder cover
"De Kliniek"  cover
Laura's familie uitje cover
Schaduw brenger | Deel 4 cover
Elion 3: De Dievenliga (Einde) cover
Het Grote opdrachten boek voor sletjes cover
raak me niet aan! || bankzitters  cover
het magische verhaal van Jade cover
De Donees Academy cover

Unexpectedly [Voltooid]

67 chapitres Terminé

Het leven van Elise (15) staat op zijn kop als haar ouders besluiten om te verhuizen naar het afgelegen Lakefield, aan de rand van het bos. Elise ziet het niet zitten, ze heeft haar hele leven in de stad geleefd en moet al haar vrienden achterlaten. Maar eenmaal in Lakefield is het bos minder erg dan ze had gedacht. Wanneer Elise vreemde dingen begint te zien gaat ze midden in de nacht op onderzoek uit. Ze komt terecht in een wereld die anders is dan alles dat ze kent. ~Ik kan niet anders dan de zwevende lichtjes volgen. Ze bewegen steeds sneller. Na een tijdje ren ik door het bos achter de lichtjes aan die vrolijk op en neer dansen. Het interesseert me niet meer waar ik heen ga en ik heb het niet eens door als ik het meertje passeer. Ik blijf maar rennen achter de lichtjes aan, ze blijven sneller gaan. Ik kan ze bijna niet meer bijhouden, tot we opeens op een open plek zijn. De lichtjes stoppen abrupt met bewegen, maar beginnen dan om me heen te draaien. Ik wordt er duizelig van. Toch zijn de lichtjes prachtig, ik kan mijn ogen er niet van af houden. Ik volg ze, draai met ze mee, ik spring achter ze aan. Tot ze allemaal doven en ik plotseling plompverloren op de open plek sta in het maanlicht, zonder een flauw benul waar ik ben. Ik merk dat ik het koud heb, ik ril en krimp ineen als ik zie hoe donker het eigenlijk is. Dan hoor ik opeens een stem achter me. "Hallo, prinses." Hoogste ranking: #1 fantasy