KARANLIK

düanya dediğin gelip geçici bir yer. doğarsın büyürsün ve ölürsün ama o yaşadığın zaman diliminde hiç mutlu olmazsın. gülümsemelerin hep karşındaki kişi üzülmesi diye, dışardakinlerin gözünde küçük duruma düşmemek için olur.

hep bir umut vardır içinde belki bir gün mutlu olurum diye. geçmişinden kurtulmaya çalışırken herkes her an gözünün içine sokar yaptığın hataları. zamanla kalın duvarlar örersin. kimseye güvenmezsin. kim bilir belkide yediğin kazıklar, hataların ve hayatında bombok olan tüm şeyler ayakta tutuyordur seni...