Gölge

Kalk. Ağla. Uyu. Yemekten önce temel ihtiyacım uyumak ve ağlamak oldu. Yemek yemek benim için yaşımımı sürdüren maddeleri çiğnemek olarak geçiyor. Hayatta hiç, bir ekmek kırıntısı kadar bile yaşam enerjim kalmadı. İstemeden olmuş, ailesi tarafından istenmeyen, maddi durumları iyi olsa bile köşeye atılmış hiç iyi bakılmamış, iş görüşmelerine utanıldığı için götürülmeyen, arkadaşı olmayan kimseye güvenmeyen herkesden kazık yemiş istenmemiş bir aciz kız olan ben her zaman yaptığımı yaparak ağlıyordum. Ben sadece çevresindekilerin istemediğ, onları rahatsız eden GÖLGESİ olarak geçirmeye mahkum edilmiş bir kızım. Aman ne güzel!