- O czym myślisz? - spytał dziewczynę leżącą obok niego. - O nas, o chłopcach, o tym jak będę bardzo za Wami tęskniła, o przeznaczeniu dzięki któremu tu jestem. - odpowiedziała wpatrując się w błękitne niebo. - Naprawdę myślisz, że to przeznaczenie? - Tak, to że wreszcie zdecydowała się wyruszyć i walczyć o marzenia. To, że akurat tutaj mnie to doprowadziło i to, że poznałam Ciebie, osobę która mnie zmieniła i nieświadomie uratowała. - To Ty mnie uratowałaś. - Nie, oboje siebie uratowaliśmy. - Myślę, że masz racje Destiny. Jesteś moim przeznaczeniem.