Mahilig ako sa Ulan. Alam nyo ba kung bakit? Dahil kapag umuulan hindi ko nararamdaman na nagiisa lang ako. Hindi ako nagiisa. May kasama ako sa pagbagsak pero kasama ko din sa pagbangon. Pero pano ka nga makakabangon kung ang pain e andyan padin? Kung hanggang ngayon masakit padin? Kung ang mga memories nyo na magkasama ay hindi nyo padin makalimutan? Still there e. Yung pain? Yung sakit.