Başlamak Yasak

"-Tüm bu karanlığın içinde bir tek o parlıyordu."

"-Biz karanlıktaki çocuklarız."

"-Masumiyet öldü."

Olduğu yerde donakalmıştı. Arkasını dönüp çekip gitmek istiyordu. Onun gibi birisi için bu çok fazlaydı. Boğazından kafasına doğru yükselen sıcaklığın verdiği boğulma hissinin haddi hesabı yoktu. O buraya ait değildi zaten. Kötü insanlara güvenmemeliydi. Ellerinin titremesine hakim olamıyordu. Işıklar tekrardan yanmadan buradan gitmeliydi.Nereye gidecekti? Burayı bilmiyordu ki.Şu an ne yaptığını,kim olduğunu,nasıl bu kadar aptal olabildiğini bilmiyordu. Bunların hepsinin rüya olmasını dilerdi.Arkasını döndü , dar ve karanlık koridordan ilerlemeye başladı. Bundan sonrasının bir önemi yoktu.Oyun artık bitmişti. Sıkı adımlarla ilerlerken arkasından birisinin ona seslendiğini duydu. Bakıpla bakmamak arasında kalırken. Siluet onu omzundan yakalamıştı.

"- Hayatım, o seni hiç sevmedi."