I will see you again || The Hunger games

Een naam.
Wat stelt een naam nou eigenlijk voor? Ik bedoel, een naam is niet meer dan een paar letters of klanken die samen een woord vormen. Maar bij de boete is de volgorde van letters en klanken het verschil tussen leven en dood.
De door de microfoon versterkte stem van Celese leest hem luid en duidelijk op. Hij klinkt bekend. Als een wijsje van een vogel die terug komt uit het zuiden. Het geluid klatert als een beekje in de lente over de mensen. Het besef schiet als een ijzige schok door mijn lichaam als ik de naam herken. Vele ogen schieten ontzet in mijn richting. Al het bloed trekt weg uit mijn gezicht. Het is niet zomaar een naam. Het is de mijne.

De zevenenvijftigste hongerspelen zijn begonnen.

Lucy Linger, district 11
15 jaar.

(Ik schrijf dit verhaal omdat ik meedoe met een schrijfwedstrijd. Mocht ik afvallen ga ik er een vloeiend verhaal van maken en ook vaker uploaden)