EFLATUN #Wattys2016

Yağmur damlalarının toprağa düşüp etrafa yaydığı koku eşliğinde ıssız sokakta yürüyordum. Her gök gürlediğinde içimdeki ürperti yükseliyor , derin nefes alma ihtiyacı duyuyordum. Ayaklarımda ki ıslaklığa aldırmadan su birikintilerine basmaya devam ediyordum. Sabah evden çıkarken ayağıma geçirdiğim bez ayakkabılarım sırılsıklam olmuştu. Herşey karanlık geliyordu artık... Yağmur damlaları irileşirken göz yaşlarım yağmurla karışıyordu. İç çekişlerim çoğalırken durdum ve gözlerimi kapattım. Derin nefesler alıp verirken kendime gelmeye çalışıyordum.

HER ŞEY SİYAH BİR ZARFLA BAŞLADI SONRASI İSE HEP SİYAHTI. -ZEYNEP BADE ÜSTÜNER