"Nisan,bu konuşmayı Nasıl yapacağım bilmiyorum.Saçmalarsam şimdiden özür dilerim" dedi ne söyleyeceğini merak ederken bir yandan başımı salladım" Benim bu güne kadar en büyük hatam detayları umursamamaktı ama eğer bu seferde bunu yaparsam.Detaylar yüzünden seni kaybedersem,kendimi asla affetmem " dedi ve kolumu hafifçe itip uzanmamı sağladı " Ben küçükken hep yıldızları izlerdim.Geleceğimi düşünürdüm,ilerde olabilecekleri..Hep bir yıldız belirlerdim kendime, bu yıldız benim olsun derdim ama birdahaki sefer gökyüzüne baktığımda bulamazdım onu üzülürdüm ,hatta bazen tek derdim o olurdu. Şu yaşıma kadar hep aynı şey oldu ama artık tek başıma yeterince parlak olmadığımı fark ettim.Ben seninle birlikte bir yıldız seçmek istiyorum,hiç kaybolmayacak bir yıldız.Hep orada olacak bize birbirimizi hatırlatacak bir yıldız" dedi bende heyecanla "Tamam seçelim,bunu bende çok isterim' dedim ne diyeceğimi bilemez bir halde."Ama önce bir pürüzü ortadan kaldırmamız gerekiyor." kaşlarımı çatıp ona baktım bu sefer ayağa kalktı ve bana elini uzattı yavaşça ayağa kalktım ve ona doğru bir adım attım "Biz neyiz diye düşünmemen,seni öptüğümde bir sebebim olabilmesi ve içimdeki o şey için en önemlisi biz için sevgilim olur musun?" gözlerim dolmuştu Koray Ateş bana çıkma teklifi ediyordu Boğaz'ıma oturan yumru yüzünden kısık çıkan sesimle "Evet "dedim ve ona sarıldım ayrıldığımızda yavaşça yaklaşıp onu öpmeye başladım öpüşüme karşılık veriyordu yavaş ve sakin bir şekilde ayrıldığımızda bu sefer benim aksime o kafasını boynuma gömdü ve kokumu içine çekti.Bir süre sonra sarılmayı bıraktı ve elimi tuttu"Daha yıldız seçeceğiz,romantiklik olsun diye yapmıyordum onları ben" dedi yalan bir sitemle.Gülümseyip yıldızlara baktım Kocaman bir yıldız vardı parıldıyordu ama ortasında ufacık bir boşluk vardı.Bu boşluğu zama
İnsan her yara aldığında daha çabuk iyileşir mi gerçekten?
Yoksa o yaralar zamanla sadece daha derine mi işler?
Acı, yalnızlık ve bitmek bilmeyen karanlık... Bunlar büyürken bana eşlik eden tek duygulardı.
Çocukluğum onların nefretin gölgesinde sessizce kayboldu.Sevilmenin ne olduğunu bilmeden, ağır bir sessizlik içinde geçti.
Büyüdüğümde yanımda yalnızca alıştığım o soğuk boşluk vardı. Yaralar birikti, izler derinleşti. Hepsi bir şekilde geçti ya da geçmedi. Şimdi geriye ne kaldı bilmiyorum; sadece bir boşluk, sessiz ve sonu olmayan bir boşluk...