Kaderimizi biz yazıyoruz. Sanki. Unutulan bir kitabın, saklı satırlarıyız.
"Siyah denizimin, beyaz suları olur musun?" diye sorduğunda "Ben ancak senin siyah denizinin, öldürmek için yükselen beyaz dalgaları olabilirim." dedim. Gülümsemesi koyu kahve gözlerine ulaşmıştı.
❇⚪❇⚪❇
Gökyüzü duygularımı anlatıyordu bana. Her yıldız bir hayalimi anlatıyordu. Her hayalimde o vardı.
"Siyaha yakın gözleri, sonsuzluğa açılan bir kapıydı adeta. Ve. Ben o gözlerde kaybolmuştum." fısıltım karanlığa karışırken biri kulağıma "Bana aşık olduğunu biliyordum beyaz dalgam." diye fısıldadı. Sıcak nefesi kulağımı gıdıklamıştı. Omzuma bir öpücük kondurduktan sonra gitti.
Yüzümde istemsizce oluşan gülümseme haklı olduğunun kanıtıydı. Sadece. Birine ait olma duygusu. Beni. KORKUTUYORDU.
27.03.16
Yıllar önce evlat edinilmiş ve bunu çok sonradan öğrenen edebiyat öğretmeni Ekin Susmaz. Kimsesiz olduğunu düşündüğü bir şehit çocuğun koruyucu annesi olur. Evine aldığı çocuğun 6.yaş gününde birden babası çıkagelir...