Azılı bir suçlu. Masum bir doktor. Ve bu onların aşka düşüş hikâyesi. (01.08.2019)

"Bana ocüymüş gibi bakmayı kes. İnsanım." Derin bir nefes aldıktan sonra dolunaya baktım. Bu gece beni aydınlatmak ona düşmüştü. "Ayrıca göbeğin sana pek yardımcı olmuyor. O ağaç senden birkaç beden daha küçük." Beklediğim gibi birkaç homurtu duyduğumda ağacın arkasına saklanan genç çocuk kendini açık etti. Titreyen bedenini gördüğümde sıkkın bir nefes bıraktım. "Şu gözlerini çek üzerimden velet."dişlerimi sıkarak söylediklerim onu daha da korkutmuş gibi titremesi arttığında kendimden bir kez daha iğrendim. Üzerimde üniformam ile birçok çocuğun hayalini süslerken başka bir çocuğu benliğimle korkutuyordum. "Korkacak bir şey yok. Bir tanıdık." Kaşlarımla arkamdaki mezarı işaret ettiğimde çocuk kalkan kaşları ile bana sanki bir hayaletmişim gibi bakmaya devam etti. "Ne var ulan?! Babamızın mezarına ziyarete geldik işte! Niye mezardaki benmişimde dirilmişim gibi bakıyorsun?" Sağ elinin işaret parmağı titrek bir şekilde havalanıp arkamdaki açık mezarı işaret ettiğinde "Babanın mezarını mı kazdın yani?"diye sordu. Sanki çok normal bir şeymiş gibi sakince omuzlarımı silktim. "Senin mezarını mı kazmalıydım?" "Hayır tabiki de!"diye cırladığında diğer eliyle hızlıca ağzına kapattı. "Abla Allah'ını kitabını seversen senin akşam akşam başka işin yok muydu ya?!" "Niye lan? Bu akşam müsait değil miydi?"

"Korkuyor musun?" diye sordu, yüzüme biraz daha yaklaşırken. "Korkutuyor muyum seni?" "Korkuyorum," dedim, ağlamamak için kendimi zor tutarken. "Ben bu adamı tanımıyorum." "Tanı o zaman," dedi sertçe. "Keskin Kırım bu." Kanlı elini yüzüme dokunmak için kaldırdığında istemsizce geri çekildim. Eli havada asılı kaldı. Sonra yumruk yapıp indirdi. "Sevdiğin adam bu," dediğinde bakışlarımı ona çevirdim. Gözleri öfkeyle parlıyordu.

" BU BİR AJAN KİTABIDIR" "intikam! intikam istiyorum..! Benden alınan he şeyi ,yıllardır dağ taş demeden aradığım annemin mezarını!" dedim bağırarak. " Sana neden inanayım? " " Bana inanmana ihtiyacım yok! Onu bana kendi ellerinle getireceksin!" Desteğiniz benim için en büyük motivasyon sizden isteğim yorum ve yıldızlarınızı eksik etmeyin iyi okumalar❤️❤️

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

"Köksal Bey, kızını bir süreliğine alıyorum. Haberin olsun." "Ne?"dedim. Görmezden gelinmiştim. "Kızımla ne işin var?"dedi amcam. "Aldığı bir şeyi geri vermek zorunda." "Afedersin? Neyi almışım ben?" "....." Cevap versene be adam! "Görüşmek üzere." deyip arabanın kapısını çarptı. Ardından elimi tutarak peşinden sürüklemişti. Kolumu çekmeye çalışıyordum ama nafile. Hayvan gibi güçlü adam ya da yorgunluktan yapamıyordum. "Nereye götürüyorsun beni? Bıraksana kolumu!" "Boşuna uğraşma. Daha ilk gördüğüm an anladım." "Neyi?" "Benim olduğunu." ........ Bilgi: İlk 3 bölümde kızın çocukluğundan bir kısım anlatılıyor. Ardından olaylar şekillenmeye başlıyor. ❗On sekiz yaş ve üzeri için uygundur. Hassas olanların okumaması tavsiye edilir.❗ İntikam için evden kaçan genç bir kızın hikayesidir. Peşindeki adamlardan kaçarken mafya tarafından yakalanır.... Keyifli okumalar:)... CİLT-I Hikaye bana aittir, kopyalanması veya çalınması durumunda gerekli işlemlere başvurulacaktır.

"Bu avına âşık olan bir avcının skandalı değil... Hâkeza sen aslanın pençesine düşmüş zarif bir ceylan değilsin; kurdun inine düşmüş bir kuzu da değilsin." diye fısıldadığında, sıcak nefesi sus çizgime çarptı. Kül kokan parmaklarının tersi şakaklarımdan aşağıya doğru yavaşça sürtünüp, kirpiklerime takılmış uzun perçemlerimin bir tutamını kulağımın arkasına sıkıştırdı. "Sen sürüsü olmayan bir kar leoparısın, ben de seni yamacında saklayan uçurum." • • • *Kurgunun bütün hakları bana aittir! En ufak bir çalıntı durumunda, gerekli işlemler başlatılacaktır.

QARANLIQ OTAĞI AYDINLADAN HEÇ BİR ŞAM SONSUZA QƏDƏR YANMIR. 🕯️ Ailəsi tərəfindən Dəlixanaya yerləşdirilən qız, bir dəlini öldürməkdə günahlandırılan şizofrenlə otaq yoldaşı olar.. Dəlixana adı ilə wattpadın ilk Azərbaycan kitabı.. Qapaq: _stellana

!!!Wattpadde SOYADINDA ZİNCİR adında yazılan ilk kitaptır.!!!! Birbirine mecbur bırakılan iki yabancı. Biri inatçı, diğeri tahammül sınırlarını zorlayacak kadar dik başlı. Ve ikisini de aynı ateşe sürükleyen tek bir kelime, İntikam. Yıllar sonra ülkesine dönen genç kadın, ailesinin düşmanlarına karşı güç kazanmak uğruna hiç istemediği bir evliliğe mahkûm edilir. Onu bekleyen adam ise, kaybettiği kardeşinin intikamını almak için bu birlikteliği bir fırsata çevirmeye kararlıdır. Ancak hiçbir plan, iki ateşli ruhun karşı karşıya geldiğinde savrulan kıvılcımları hesap edemez. Bu evlilik; savaşacakları, direnecekleri, birbirlerine meydan okuyacakları bir arenaya dönüşür. Ve intikam için başlayan bu yolculuk, beklenmedik bir yerden -kalplerinden- çatlamaya başlar. Peki nefretle atılan imzalar, gün gelir vuslata dönüşürse... O an, kim kazanır; kim yenilir? Ateşin içine atılan iki yürek, sonunda birbirine mi yanacak, yoksa birbirini mi yakacak? Bu hikayede geçen kurumlar, yerler, olay örgüleri şahsıma, yani yazarın hayal gücüne aittir, benzeri yoktur bilginize.

Belen, ablasıyla birlikte şehre uzak olan bir eve taşınır fakat bu korkutucu ve ürkütücü evde onu bekleyen cansız bir manken vardır.