"Aramızda sadece bez parçası varken bana bunu yapma Luna, lütfen." Sinirlenince, üzülünce, çok mutluyken yani genellikle bana Luna derdi. Herkesin bana Melisa dediğini ve aslında ismimi sevmediğimi söylediğimde bana bu lakabı takmıştı ve ondan başka kimse bana Luna diyemezdi. Daha çok bastırdım "Neyi, bunu mu?" Ve kendimi yatağın üstünde yatarken buldum. Üstüme eğilmiş ve mavi gözleri laciverte dönmüştü. Sadece bakıyordu ve ben artık dayanamıyordum. Yavaşça bedenimi ona doğru kaldırıp dudaklarımı dudaklarına sürttüm. Karşılık vermedi, korkuyordu biliyordum. Babamdan yada annesinden değil. Bu yaptıklarımdan pişman olursam diye korkuyordu. "Luna'm bi daha eskisi gibi bakamam sana. Hala dost olamayız dudaklarının tadına bakarsam. Lütfen pişman olacağın bir şey yapma" "Miraç seni istiyorum"