Nung bata ako hilig ko ang paglalaro ng habulan, bukod sa sumasaya ako kasama ko pa yung mga kaibigan ko. Kahit na sabihin nila na pwede akong maaksidente sa larong ito wala akong pakelam. Basta ang alam ko masaya ako sa larong ito. Pero hindi ko inaasahan na magiging laro ko parin ito paglaki ko, ang weird. Pero ngayon hindi na yung mga kaibigan ko yung hinahabol ko, yung lalakeng mahal ko na. Ang pinagkaiba ngayon at noon.. Ako lagi ang taya.