Invisible

Si Jasmine ay isang napakasimpleng babae, hindi masyadong kagandahan pero sobrang bait. Gustong-gusto niyang magkaroon ng maraming kaibigan. Pero unfortunately, feeling niya ayaw ng mga classmates niyang makipagkaibigan sa kanya sa hindi niya maipaliwanag na dahilan.

They're always leaving her behind and approaching her not even once. Kahit nagtatanong siya sa kanila tungkol sa kahit anong bagay, hindi talaga nila siya pinapansin, as in total dedma.

Then, she wondered, "Bakit kaya ganun? Wala naman akong balak na masama, ah? Gusto ko lang namang makipagkaibigan sa kanila. Wala naman yatang mali dun." Then, iniisip niya na lamang na "okay lang", naiintindihan niya at darating din ang panahon na magiging friends niya rin ang kanyang mga classmates. Pero ang totoo, deep inside her, sobrang nasasaktan at nahihirapan na talaga siya dahil wala man lang siyang kaibigan na pwede niyang mapag-share'an ng kanyang mga sentiments.

One fine day, nagpunta siya sa pinakapaborito niyang spot malapit sa school nila. Doon sa bench na ang harap ay dagat. Parang park lang din siya kung titignan, pero sobrang ganda at peaceful ng environment. Kapag naandoon daw kasi siya, she always feel herself at peace.

Dala niya ang kaisa-isang tinuturing niyang bestfriend - ang kanyang gitara. She started plucking the strings ang then started to sing the lyrics of familiar song. She really have a good voice, hindi niya nga lang ipinapaalam sa iba dahil baka hindi nila ma-appreciate at natatakot rin siya sa kung anuman ang magiging comments nila.

Habang busy siya sa pagkanta at pagtugtog ng gitara, may narinig siyang biglang pumalakpak at nagsabing...

"Wow! What a very nice angelic voice you have there. And you play that guitar very well, huh?"