Parçalı Umutlu

Yine bir sabah yine okulun ilk günü ve yine Akına olan nefretimle açtım gözlerimi.Perdeleri kapalı olan penceremin kenarından sızan günün ilk ışıklarıyla birlikte tutulmuş olan boynumu rahatlatmaya çalıştım.Kalktım ve üzerime siyah bir tişört eski bir kot geçirdim.
İşte zengin züppelerin kaynadığı yeni okulumdayım. İçeri adımımı attığım an herkes gözünü üzerime dikti. Biri şunlara benimde onlar gibi insan olduğumu söylese iyi olucak. Uzun bahçenin sonunda bir adam ,müdür olmalı içeri girerken bana verilen yaka kartına baktı. "Merhaba genç adam siz Umut Seymenli olmalısınız" hadi canım nasıl bildin "Evet kaldığım yurt benim naklimi buraya verdiğini size fax yoluyla iletecekti." Uzun boylu yakışıklı(!) müdürümüz beni baştan aşağıya süzdü."Lütfen beni takip et sana sınıfını göstereyim." Görkemli okul kapısından geçtikten sonra bi o kadar görkemli olan koridorda yürümeye basladık. Beyaz mavi şeritli kapının önünde durduk.Başındaki tabelada F4 yazıyordu.