Toen ik de zaal betrad, zag ik een enorme troon met daar op zittend een mannelijke elf. Hij droeg een prachtige kroon waarvan het leek of het van takken was gemaakt. Zijn lange, zilveren haar kwam tot over zijn schouders die bedekt waren met een lange, zwartkleurige mantel. Zijn donkere, brede wenkbrauwen stonden in een geïnteresseerde frons... maar zijn ogen. Zijn ijskoude blauwe ogen. Ze keken me emotieloos aan. Zo emotieloos en koel dat het mijn eigen hart deed bevriezen. Dit was dus de elfenkoning. Thranduil. Vader van Legolas Greenleaf, de jonge prins die van mijn vader Aragorn al de toestemming had om mijn jongste zuster Nimmeth te trouwen. Maar ik moest nog eens even een hartig woordje met de koning spreken voordat ik mijn zusje overgaf aan de elfen van Mirkwood. 'Majesteit... het is een eer u te ontmoeten,'All Rights Reserved