Siyah ve beyaz gibi Çocuklar ve nutella gibi Onunla ben gibi... Yani artık ben ve o mu vardık. Nasıl yani benim masum bakışlarımdan eser kalmamıstı. Dudaklarım sismisti. Bacaklarımdan kan akmıstı. Goguslerim kızarmıs gozlerimin altı sismisti. Vajinamda yanma vardı. Canım yanıyordu ancak kalbim kadar degildi. Aynanın yanında ki jilete baktım. Elime aldım ve bilegime yaklastırdım. O sırada kapı kıralacak gibi calınıyordu. - Lucy cok uzgunum ben ben bilemiyorum istemeden oldu bu ben degildim dedi. Gülümsedim Zayn diye fısıldadım - İstemeden nasıl bir insanı bozabilirsin dedim. O ise kısık bir sesle ben bilmiyordum dedi. Ama cok gecti ben ona inanarak gelmistim bu eve ama o bana neyse artık bunların bir onemi yoktu cunku artık ben diye bir sey yoktu...All Rights Reserved