"Ako na bilang bestfriend mo, minahal kita.. bakit?! masisisi mo ba ako kung bakit ako nagkakaganeto?! Oo aaminin ko, nasaktan ako sobra pero dahil bestfriend kita tiniis kita kasi mahal kita.. Yang Zharm na yan, Kahit simula pa lang nagustuhan mo na, e ako kahit minsan di ko feel na mahalaga pala ako sayo. Ano ba ang love? yung sinaktan na nga ako, umasa pa ako.." Kathryn. Pinunasan ko na ang mga luha ko. "Kath---" Daniel. "Alam mo Dj, ayoko ko na.. Sobra na akong nasaktan, ayokong magpakatanga sayo.. Tama na! ayokong sisihin ako ni Zharm kung magkawasak-wasak yang relasyon nyo.. Kaibigan ko si Zharm noon, kahit magka-away na kami ngayon, renerespeto ko para ang relasyon nyo. Ito ang tandaan mo Daniel, di lahat ng tao kaya mong kontrolin at di lahat ng tao kaya mong mapasaiyo habang buhay may iba talagang kelangang lumalis para sa kanya kanyang kaligayahan.." Kath. Umalis na ako.. I left him speechless.
Almost Perfect Series IV
I don't believe in love. Well, not anymore.
Kahit ilang beses ka pang sabihan ng I love you o kahit gaano na kayo katagal na mag-on o kahit gaano mo siya pahalagahan, eventually sasaktan ka niya. Eventually lolokohin ka.
Hindi dahil nagkulang ka. Kundi dahil hindi sila nakuntento.
I've experienced it first-hand.
I used to believe that love is such a wonderful thing. Yung butterflies sa tyan. Yung sparks pag magkaholding hands. Yung suprises na sobrang nakakakilig. Yung sweet little things. Endearments. Monthsary. Anniversary. I love you's. Dates.
Nagmahal ako ng sobra. Kaya ang ending, nasaktan din ako ng sobra.
Hindi totoo na masarap magmahal. Kung sino man yung nagsabi nun, for sure hindi pa nagmahal ng totoo. Kasi hindi masarap magmahal. Masakit. Sobrang sakit.
Pero natuto na ko. This time, hindi na ko papayag na masaktan ulit.
Kasi this time, hindi na uso ang salitang love.
-Ysabel Chandria Marco