Sular Kraliçesi Nera

Hafif bir ürperti beni uyandırmıştı. Uyandığımda gördüğüm rüyanın etkisindeydim. Çünkü bu rüya gördüğüm diğer rüyalardan farklıydı. Gözümün önüne görüntüleri getirmeye ve bağlantı kurmaya çalışıyordum.
Gözlerimi kapattım ve o anları tekrar gözümün önüne getirdim. Bir sahil kenarında yürüyordum. Güneş batmak üzereydi. Güneşin turunculuğu denizin mavisine karışmış, muhteşem bir renk çıkartmıştı ortaya. Bir yandan denizin sesini dinlerken, bastığım her adımda kumun ayaklarımdaki güzelliğini hissediyordum. Burası harika bir yerdi. Ama kimse yoktu ve sessizdi. Bu biraz ürkütücü çünkü sessizlikten çok korkarım. Yürümeye devam ederken arkadaki ağaçların içinden bir ses geldi.
N...
--Chriss, kızımm..
Off, rüyamı hatırlamaya çalışırken bölünmesinden nefret ederim. Ve bunun genellikle annem yapar.
--Geliyorum anne!

- Kızım, neden hala üzerini giyinmedin, geç kalıcaksın okuluna. Sen uyandığından beri içerde ne yapıyorsun!
(Annem ve o çıldırtıcı soruları) Tamam anneciğim 5 dakikaya hazırlanırımmm.
- Senin böyle sorumsuz olmandan bıktım artık Chriss ! Kendine gelmeni istiyorum. Artık hayal dünyandan çık ve evine, gerçeklere dön. Seninle bu konuyu defalarca konuşmuktuk.

(Evet annem sabah sabah aynı konuşmalara başlamıştı. Nedenini bilmiyorum ama hayal kurmamı ve hatta bazen derin düşüncelere dalmamı istemiyordu. Kafamın karışmasından korktuğunu söylerdi. Peki ya kafamı karıştıracak olan bu önemli şey neydi?)

Saat 8 olmuştu. Çıkıp okula gitmeliydim ve o lanet olası matematik sınavıı. Ahh evet kendini hatırlatmasa olmaz.

Biraz kısa oldu ama devamı güzel olucak söz veriyorum :)
Ne de olsa ilk hikayem iyi okumalar :)