17 yaşım ve kalanı

Aşk dolu kucaklamaydı onunki. Öyle sarardı ki kollarıyla, beni kalbinde hapsettiğini bu iki saniyelik anlarda anlardım. Bir gün tam böyle bir anda ağzından kulağıma doğru "miyo" dediğini duydum. Kendi de ne anlama geldiğini bilmediği için utanmıştı belli ki. Sorduğumda "sen bana özelsin herkesten farklı seslenmem niye seni şaşırttı" demişti. Bu kucaklaşmanın 17 yaşıma ve belkide tüm ömrüme bedel olacağını nereden bilebilirdim ?

Bana herkesten farklı olarak, kimsenin bir başkasına böyle hitap edemeyeceğini bildiğim şekilde hitap etmesi farklı kılmıştı onu belki de. Bu yüzdendir beni bir anda bırakıp gitmesini aldırmadan sevişim.