HET ONGELUK

Met een glimlach werd ik wakker eindelijk de laatste dag van het schooljaar.Snel maakte ik me klaar,en liep regelrecht naar de keuken waar ik slordig een paar boterhammen met choco smeerde,ik pakte mijn boekentas die ik al van de dag ter voren had ingepakt.IK pakte mijn fiets uit de garage en fietste naar het parkje waar cai al zat te wachten op mij.Einelijk rikach je bent er:zei hij met een glimlach.ja ik had me verslapen,kom we gaan snel door.Snel fietste we door de straten naar school,opeens kwam er uit het niks een auto tevoorschijn hij raakte mijn en cai.toen werd alles zwart.
Ik hoorde rond mij stemmen,ik dacht even de stem van moeder te horen die zei gaat hij het halen dokter.Na die woorden ging alles weer weg,stilaan werd ik wakker mijn moeder zat naast me ze wilde me omhelsen maar wou me geen pijn doen.Direct vroeg ik naar cai maar toen veranderde de gezichtsuitdruking van mijn moeder ze zei dat ik zonder cai het nooit had overleeft.Ik vroeg wat ze daar mee bedoelde,Met tranen in de ogen zei ze cai reed naast jou en de auto kwam van cai's kant hij kreeg de meeste verwondingen .Ik dacht dat jij ook dood was tot dat ze zijden dat je in coma lag .
10 dagen lang lag jij in coma.Ik praatte elke dag met je maar je bleef in coma zei ze met tranen in de ogen.Toen ik wou opstaan voelde ik niks meer dat zei ik direct naar mijn moeder zei riep er al snel een dokter bij.Na een volledig onderzoek bevestigden de dokter dat ik verlamd was aan mijn benen.Mijn hele wereld storten in ik kon nooit meer stappen,zwemmen,fietsen,..
ik kon niks meer.5 dagen later mocht ik naar huis mijn vader had de hele huis ingericht voor een rolstoelgebruiker.
Toen begon mijn avontuur