Kaçış Yok ❤

Merhaba ben pamir 18 yaşındayım lise son sinifim izmir de okuyorum annemlerse denizlide hayatımda herşey yolundaydı o güne kadar

Onları görmüştüm, en yakın arkadaşımla sevgilim ...

Arkamı dönmüş gidiyordum ki bileğimdeki elle durdum "Pamir yemin ederim yalnış anladın"onun gözlerinin içine baktığımda onu ne çok sevdiğimi düşünmem ve gözlerimin dolması gerekmiyor muydu? peki ben neden birşey hissetmiyorum?
sadece yüzüne baktım onunla konuşmak istemiyordum "Pamir vur bağır çağır ne istersen onu yap ama susma he-"
"Bağırmıycam"dedim sakin bir sesle "Vurmıycamda"diye ekledim.
"Neden!"diye bağırdı gerçekten neden acaba onunla konuşmama deymez ama neden bağırıyor ki sanki ben onu aldattım derin bir nefes alıp sakince "Ben sadece bağırıp çağırmaya değecek insanlarla bağırırım ve neden mi vurmuyorum tenimin tenine deymesini istemiycek kadar nefret ediyorum senden"dediğim sözle bileğimdeki eli düştü bende merti o halde bırakarak evden çıktım. DEVAMINI OKURSANIZ SEVINIRIM