'MAAAMH!!! PAAAPH!!!' schreeuw ik verdrietig uit. 'Kim, verstop je!' zegt mijn moeder rustig. 'Blijf daar, lieverd, kom niet terug totdat we je er uit halen' zegt mijn vader voor hij een kus op mijn voorhoofd plant. 'Ga niet weg!' roep ik wanhopig. 'We houden te veel van jou om dat te kunnen' zegt mijn moeder voor zij ook een kus op mijn voorhoofd plant. Maar dat is een leugen. Ze zijn niet terug gekomen zoals ze beloofd hadden. Ze hielden niet genoeg van mij. Want ik trof ze dood aan in de woonkamer. Mijn vaders hoofd was ingeslagen en mijn moeder was nergens te vinden. Uiteraard rollen er tranen over mijn wangen. Ik schreeuw om mijn moeder en vader. Ik schop tegen van alles aan en gooi nog meer kapot. Wie heeft dit gedaan? WIE HEEFT DIT IN VREDESNAAM GEDAAN???!! HIJ GAAT KAPOT!! IK ZORG ER PERSOONLIJK VOOR DAT HIJ KAPOT GAAT!! Meer tranen rollen over mijn wangen. Verwoed veeg ik ze weg. In de verte hoor ik serene's deze richting op komen. Ik moet hier weg. Ik sprint richting mijn kamer en pak de grootste rugzak die ik heb. Na 5 minuten zoeken heb ik hem gevonden. Gehaast begin ik heen en weer te rennen met allemaal kleding om er in te doen. Als laatste pak ik mijn teddybeer, Teddy. Ik hou Teddy stevig vast en ren naar beneden. Via de achterdeur ga ik weg. Met liften probeer ik weg te komen, maar dat gaat niet al te goed. Je zou toch denken dat je als 16- jarige makkelijk mee kan rijden? Nee, dus. Uiteindelijk geef ik het op en verander in mijn wolf. Ik sprint het bos in en begin met een nieuw leven. Een leven waar je 24/7 wakker moet zijn voor gevaar. Een leven waar niet een winkel om de hoek zit om even avond eten te kopen. Een leven van een Rogue. Ik druk Teddy in gedachten nog dichter tegen mij aan. #82 (10-04-2016) #62 (14-04-2016) #57 (17-04-2016)
9 parts