Bu aralar kötüyüm. Hayatla kavgalıyım.Umutla aram açık. Hayallerimi unuttum ya da unuttuğumu sanıyorum.Gözlerim açık görünüyor ama aslında her şeye kapalı. İstediğim şeyleri yapamamak söyleyeceklerimi yutmak içimi yakıyor. Düşüncelerimle duygularımın birleştiği yerde havalar fırtınalı. Ne zaman güneş o mutlu yüzünü gösterir bilmiyorum. Her şey ne zaman eskisi gibi olur? Asla eskisi gibi olamaz... Hava bulutlu... Kalbim paramparça ama; yaşamayı seçtim. İnsanlarla savaşmayı. Onları sevmeyi öğrendim. Sabırla beklemeyi ve sonuç alamamanın nasıl bir şey olduğunu. Gözlerimden akan her bir yaşın değerini anlıyorum. Her şeyi daha yeni keşfediyorum. Hayatı, insanları, duyguları... Her şeyi yaşamadım yaşayacak çok şeyim var bunu biliyorum ama; ben yaşamak istiyor muyum hiçbir fikrim yok. Artık her yerim ağrıyor, dökülüyor ve beni terk ediyor hayat. Daha ne kadar dayanabilirim bilmiyorum. Loya TAYEÇE* Uras ALTAÇU* "Umut her zaman vardır.Gülmek sana yakışandır." "Ölmeyi isterken, yaşamayı sevdik."