Aşk-ı Esaret- Anka - Kartanem08 - Wattpad

Aşk-ı Esaret- Anka

Reads 5,699,686
Votes 133,089
Parts 58

Reads 5,699,686
Votes 133,089
Parts 58

aile anka aşk bebek esaret gecmis ihanet romantik sevgi öğretmen

Kapak tasarım: buz_kralicesi_18

***

Öykü ve Burak.. 

Onların aşkı, bazılarına göre yasak, bazılarına göre hiç olmaması gereken birşeydi..

Ama insan kalbine ne zaman söz geçire bildiki, bu iki aşık geçire bilsin..

Onlarda biliyordu bu aşkın, yasak ve hiç bir zaman kolay olmayacağını.. 

Ama onlar yinede aşklarını en güzel şekilde yaşamak ve mutlu olmak istediler..

Bu aşkın onlara en büyük hediyesi ise.. Küçük meyveleriydi..

Taki geçmiş, birgün onların kapılarını çalana kadar..

İşte o günden sonra, mutluluğun yerini mutsuzluk aldı..

Mutsuzluğun yanına ise, acı geldi..

Ve bu iki aşığı yakıp kül etti..

Dokunamadığı tek şey ise.. Onların aşkıydı..

Çünkü onlar bu Aşk-ı'n Esaret'i olmuşlardı.. 

Peki bu iki aşık, o küllerden yeniden doğa bileceklermiydi?

Aynı bir Anka kuşu gibi yeniden dogup, mutlu olabileceklermiydi?All Rights Reserved

aile anka aşk bebek esaret gecmis ihanet romantik sevgi öğretmen

Table of contents

58 parts

Sign up to add Aşk-ı Esaret- Anka to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

Sürmeneli by mithraae

"Meydan senin Sürmeneli." Dediğime elini belime koyup beni kendisine çekti. Meydanı sahiden boş bulmuş olmalıydı. Yoksa beni kendine çekecek hali yoktu başka türlü. Düşündüklerimi anlamış, duymuş gibi konuştuğunda nefesim bir anlık tekledi. "O meydan benim de sen benim değilsin Hasret." Dediğinde yutkunamadım. Meydanlarım onundu. İnkar etmeyecektim bunu. Kendi ağzıma söylemiştim zaten. Neyine inkar edecektim ki? Ama takıldığım o değildi. Barut, Hasret demezdi bana. Deva'yı bile nadir derdi. Adımı söylemeyen, söylemekten kaçan kocam bana iki adımı da demişti. Hem Hasret demişti, hem Deva. "Meydandayım Barut Reis," Boştaki elimi yanağına koydum. "O meydanın tam ortasındayım." Diye devam ettiğimde güldü. Alayla değil. Acıyla. Ama kendineydi bu acı gülüş bana değildi. Sonra o da zehir akıttı. Benimki kadar gerçek bir zehir. "Yanımda değil Deva, karşımdasın." Güldüm. Zehrin yarattığı acı bir gülüştü bu. Hep acıydı zaten bize kalan gülüşler. Asla umutla dolu olmazdı, asla neşe yüklü olmazdı. Haramdı sanki. Bir kere mutlu olsa, dünya kötülüğe bulanacaktı adeta. O kadar haramdı işte bana mutluluk. Dudaklarımı dudaklarına yaklaştırdım. "Yanında olacak nedenim yokken," Dedim "Karşında duracak sebebim çok ondandır." HIRÇIN BİR KARADENİZ HİKAYESİ...

KÜL ADA'M & KÜL DÜĞÜMÜ by Zehraozkul

Adam, şafak sökerken yığmıştı ölü denizlerini göğsüne. Tebessümüne giydirdiği kefeni ustalıkla yüreğindeki mezarlığa kabul etmişti kadın. Sessizliğin alevinde yanan adamla, adamın küllerinde matem tutan kadının hikâyesi... Ne bir sessizlik bu kadar sağır edici olmuştu, Ne de mâtem tutmak bu kadar ıssız kalmıştı. Şişşt, şimdi kelimelerini kaldır rafa. Bu hikâye, ıssızlığın sessizliğine müptelâ. ▫'Silmesinler İzlerimi' kitabımın Ege'siyle, 'Kelebekler Sevmeden Ölmezler' kitabımın Ada'sının hikayesidir. Anlamak için kitapları okumanıza gerek yoktur. Ama okursanız ikisinin de ailesi hakkında bilgi sahibi olabilirsiniz.▫

Akım || tex +18 by -kirke-

Can sıkıntısı ve biraz da gaza gelmenin etkisiyle abimin arkadaşına yaptığım akımın bir gün başıma bela olacağını tahmin etseydim yine yapardım. 18.01.2022

Karia by ysraergn

"Sen ansızın kapımı çalan kıyametimsin." ............. Bazı sonlar yeni ilkler doğururdu. Ve bazı sonlar, insanı yeni bir yola adım atmaya zorlardı. Yeni ilklere adım atmak için kader hazırdı. Ona düşen kadere boyun eğerek, örülen ağların peşine düşmekti. Hayatı, sorunsuz ilerlerken bir gün ailesinin ani ölümüyle sarsılan Ahu Melek, aldığı mektupla hayatı değişmiş, kendini hiç bilmediği topraklarda, tanımadığı insanlar arasında kök salmış bir şekilde bulmuştu. Babasının, hiç bilmediği bir ailesinin olduğunu öğrenince kendini o aileye dahil etmek aklının ucundan bile geçmemişti. Babasının doğup büyüdüğü topraklara bomba gibi düşmüştü güzel kadın. O, bir Karia'ydı. Tıpkı ansızın gelecek olan kıyamet gibiydi. Yeni yeni keşfettiği bu topraklarda çiçek gibi açıp, aşkı bulacağını ise hiç düşünmezdi. O, bilmeden kendi ayağıyla aşka gitmişti. Mertliği ve merhametiyle nam salmış Demir Asilkan ise görür görmez vurulmuştu bir çift kurşuni göze. Ansızın kapısını çalan kadına kaptırmıştı gönlünü. Seviyordu, çok güzel seviyordu Demir Asilkan. Ancak hiçbir aşk kolay bulunmazdı. Zorlu sınavları, dikenli yolları vardı vuslatın. "Şu kurşuni gözlerin yüreğimi delip, geçiyor," dedi Demir. Kızın gözlerine bakmaktan ve orada kaybolmaktan kendini alıkoyamıyordu. "Senin beni aldığın bu güzel yüreğin var ya, işte orası benim saltanatım," dedi kadın sevgiyle gülümseyerek. Başlangıç Tarihi: 15.03.2021 1. Kitabın bitiş tarihi: 05.02.2022 Çalındığı taktirde yasal işlem başlatılacaktır.

Öyle sıkı sarıl ki... by mehtapayranci

Kerem genç kızın boynunu koklayıp usulca fısıldadı "Bana öyle sıkı sarıl ki..." Gizem genç adama sıkıca sarılıp, yarım kalan cümleyi tamamladı "Kokun üstümde kalsın." İki gencin gözleri buluştuğunda tüm dünyanın sesleri susmuştu ve sadece bakışları söylüyordu aşkın şarkısını. Ne dudakları birleşti, ne bakışları birbirini terk etti. Öylece izlemek yetiyordu hissetmelerine. Ve sarılmak, en güzel sahiplenme jestiydi onların dilinde. Aşkı nasıl yaşayacaklarını öğrenirken rastladıkları yedi kelimeydi dillerine dolanan. Biri başlayınca diğerinin bitirdiği cümle ikisinin bir olma yolunu keşfedişlerinde ki yol haritalarıydı. Söylüyorlardı çünkü biri sarılmayı unutursa diğeri hatırlatmalıydı. Çünkü sarılmadan bir olunmazdı. Yorgun bedenleri sarılırken sendelediğinde, gülümsediler. Dile getirmeseler de bakışmak için çok geç bir saat olduğunu idrak edip merdivenlere yöneldiler. Yan yana yatağa uzandıklarında masum bir iyi geceler öpücüğü birleştirdi dudaklarını. Anlık mutlulukları kalplerine siper edip, sarılarak uyudular. Yarının neler getireceğini düşünmenin kimseye faydası yoktu, gün bu gündü ve hak ettiği gibi yaşanmalıydı.

Aşkın Cenneti by armeneusa

"Aşkın Cenneti" adlı kitabımda kullandığım veya kullanmadığım sözler, şiirler veya diyaloglar hakkında bir cümle veya bir paragraftan oluşan alıntılar içermektedir. Ey okuyucu bir peri masalı vaad etmiyorum sana. Eğer devam etmek istiyorsan bundan sonra kayıplar ve yalanlar örülmüş bir aile trajedisi, biraz aşk ve çokça gözyaşı bekliyor seni... Aşkın Cenneti'ne hoşgeldin. Sadece unutulmaz bir kitap yazmak istiyorum. Bir aşkı da unutulmaz kılanın kavuşamayan aşıklar olduğunu biliyorum. Korkma, benim karakterlerim onlardan değil ve bende ölümsüz bir aşkı anlatmıyorum zira. Ben kim miyim? Acıklı biten kitapları hiçbir zaman unutamayan mutsuz sonlar yazarı olduğumu bilin kafi.

MÜREKKEP ATEŞİ by nostaljik_yazar4

Sessizdi oğlan ... O gün farklı bir sessizdi. Biliyordu. Sessizliğin başlangıcı sensizlikti aslında... Sakindi gülüşü , ve bir o kadar güzel. Sadece kadın hissediyordu . Ruhunun yorgun olduğunu... O açık konuşmazdı. O söylemesi gereken bütün kelimeleri piano tuşlarına akıtarak anlatırdı. Yardım çığlıklarını anlasınlar isterdi. İsterdim.... Beklerdim... İnsan onun sanatına hayran kalırdı. Anlamazdı kimse. Belki de kimsenin umrunda değildi. Sıradan bir gece... Karanlığın köründe.... ASTI BENI... Kendinden geriye bıraktığı tek şey noktalarla dolu bu kağıt. Belki bir veda belki de intihar belki mektup.... Gözlerine baktı. Farklıydı bu gece herşey farkıydı. Dudaklarını kıpırdatarak "sevme beni ! Benim gözlerim senin gözlerine gölge düşürecek kadar koyu!"dedi adam. Kadın yutkunamadı. Gözleri dolmuştu. Hissetmişti o sakin gülüşten . Zorda olsa konuştu "sevmeme izin vermedin zaten ."demekle yetindi . Fazlasını söyleyemedi kadın. Binlerce kırıklar canını acıtmaya başlamıştı....

ASYA by suyyumsu

Abi kitapları kıtlığı çekiyorsanız doğru yerdesiniz. Sizden istediğim ana karakter olan kız ile empati kurmanız. Babasına olan düşkünlüğünü anlamanız. Bu kitapta önyargılı abiler yok, karışan bebekler yok. Alışılmış klasik abilerim hikayesi değildir. Dikkat! Bu kitabı okurken neden benim abim yok diye dert yanabilirsiniz :) "Onu istemiyorum." Nefret dolu bakışları bendeyken babamdan uzaklaştı. "Benim kızım değil o!" dedi ve üstüme atılmak için hamle yaptı. Fevri bir hareketle geriye kaçarken hemşirelerden biri annemin koluna enjektör sapladı. Sakinleştirici olduğunu tahmin ettiğim sıvı bedenine girdi, hareketleri yavaşça kesilirken hala sayıklıyordu. "Gerçekleri söyle ona Yılmaz." dedi uykuya dalmadan hemen önce. "Öz ailesini bulsun." Beni bitirecek kelimeler dudaklarından döküldü. Annem odaya alınırken babam da peşinden gitti. Bedenim titredi, vücudumu soğukluk kapladı. Bir insan narkozluyken asla yalan söyleyemezdi. Başlangıç: 12 Haziran 2022

BUZ VE ATEŞ (ALEV SERİSİ - 1) by siyah_okyanuss

Bir adam ve bir kadın. Geçmişin kirli pençeleri... İntikam almak isteyen bir adam. Tek hayali, sevdiği adamla sonsuz olmak isteyen bir kadın. Kadının bu hayalini elinden alıp tutsak eden adam: ALAZ AKSOY Hayatı çaresizlikten ibaret olan, sürekli yara alan bir kadın: YAREN DURU AYTAÇ Ya araya aşk girerse? Bu aşk iki kişiyi değil, herkesi kökten değiştirirse? Yara izleriyle dolu bir hikaye. Kanamaya devam eden çizikler. Geçmişte ki kör kuyulardan gelen mektuplar. Çaresizlik ve gözyaşları... ~Bu hikayede herkes yaralıydı...~ #1 gözyaşı #1 ateş #1 mektup

EFSUN | Büyülü Ve Âsi Bir Sonbahar Rüzgarı by FanatiKkyazarrr

•Efsunlu Bir Köy Rüzgarı•

You may also like

Slide 1 of 10

Sürmeneli cover

KÜL ADA'M & KÜL DÜĞÜMÜ cover

Akım || tex +18 cover

Öyle sıkı sarıl ki... cover

Aşkın Cenneti cover

MÜREKKEP ATEŞİ cover

BUZ VE ATEŞ (ALEV SERİSİ - 1) cover

EFSUN | Büyülü Ve Âsi Bir Sonbahar Rüzgarı cover

Sürmeneli

"Meydan senin Sürmeneli." Dediğime elini belime koyup beni kendisine çekti. Meydanı sahiden boş bulmuş olmalıydı. Yoksa beni kendine çekecek hali yoktu başka türlü. Düşündüklerimi anlamış, duymuş gibi konuştuğunda nefesim bir anlık tekledi. "O meydan benim de sen benim değilsin Hasret." Dediğinde yutkunamadım. Meydanlarım onundu. İnkar etmeyecektim bunu. Kendi ağzıma söylemiştim zaten. Neyine inkar edecektim ki? Ama takıldığım o değildi. Barut, Hasret demezdi bana. Deva'yı bile nadir derdi. Adımı söylemeyen, söylemekten kaçan kocam bana iki adımı da demişti. Hem Hasret demişti, hem Deva. "Meydandayım Barut Reis," Boştaki elimi yanağına koydum. "O meydanın tam ortasındayım." Diye devam ettiğimde güldü. Alayla değil. Acıyla. Ama kendineydi bu acı gülüş bana değildi. Sonra o da zehir akıttı. Benimki kadar gerçek bir zehir. "Yanımda değil Deva, karşımdasın." Güldüm. Zehrin yarattığı acı bir gülüştü bu. Hep acıydı zaten bize kalan gülüşler. Asla umutla dolu olmazdı, asla neşe yüklü olmazdı. Haramdı sanki. Bir kere mutlu olsa, dünya kötülüğe bulanacaktı adeta. O kadar haramdı işte bana mutluluk. Dudaklarımı dudaklarına yaklaştırdım. "Yanında olacak nedenim yokken," Dedim "Karşında duracak sebebim çok ondandır." HIRÇIN BİR KARADENİZ HİKAYESİ...