KAYIP

Sonra bilinçsiz bir küfür koptu dudaklarımdan

"Seni adi orospu çocuğu!"

Çileden çıkarcasına ona doğru koştum. Kıpırdamadı, bir şey söylemedi sakince bekledi yaklaşmamı. Sıktığım yumruğu çıplak göğsüne savurduğumda, engel olmadı. Hakettiğini almış gibi huzur dolu bir fısıltı kaçırdı dudaklarından.

Tekrar vurdum. Tekrar, tekrar, tekrar... Yerinden kıpırdamadı. Hıçkırıklarım düğümlenmedi boğazımda, karıştı havaya. Deli gibi ağladım. Sonmuş gibi, hiç bir gözyaşı bir daha bedenime uğramayacakmış gibi ağladım.

Önce bugünüme ağladım, şu 24 saatte yaşadıklarım cılız bedenime ağırdı. Sonra geçmişime döndüm, çomak sokup kanattım yaralarımı, ağlayamadıklarıma ağladım. Bir sis bulutu ardından belli belirsiz göründü geleceğim, yaşayamayacaklarıma ağladım. Demir'in farklı olduğunu düşünen aciz yanıma ağladım. Ne yapması gerektiğini bilmeyen çaresizliğime...

Zaman durdu. Ağlamaktan ölünseydi eğer, çoktan ölmüştüm kollarında. Konuşmak istedim. Anlatmak. Anlattıklarımla bin parçaya bölünmek, sonra bir daha hiç toparlanamamak. Orada, o an, o saniye kaybolmak. Yapamadım. Sözcükler dudaklarıma ulaşamadı. Her harf tek tek takıldı boğazıma, kanattı tutunduğu yeri.

***

Ada 19 yaşına geldiğinde kanser yüzünden kaybettiğini sandığı annesinden bir mektup alır ve tüm hayatı değişir. Öğrendiği gerçeklerle sarsılan genç kızın tek bir isteği vardır : İNTİKAM

Bir yandan tüm duygularını yöneten öfkesini kontrol altına almaya çalışırken diğer yandan anne ve babasının intikamını almak için kusursuz bir plan yapar.

O; güzel , zeki , cesur ve öfkeli genç bir kız
Ve en büyük düşmanının tek veliahtı , genç ve yakışıklı Demir'in yoğun , karşı konulamaz etkisinin çekimine kapılmak üzere..