Çağlar çok çabuk geçti... Eskilerden çok çok az kişi kaldı. Bir kısmı sakallarını ağartıp,inzivaya çekildi.Bir kısmı ise bildiklerini unutup unutup tekrar hatırladı.Kim bilebilirdi ki batıyı üstüne örttüğümüz karanlığın bir gün geleceğini? Peki bunca kederin ağırlığı eskileri görmüş herkesin omuzlarındayken bir daha kim dayanabilir ki daha güz vakti yeşillerin kapladığı ormanlarda koşmamış gençlerin ölmesine... Yedi koskoca çağ o kadar keder gören,duyan bu zihinler tekrar nasıl düzelip güneşin doğuşuna yaşaran gözlerle gülebilir? Ama kadere de mani olunamaz... Hiç kimse istemese de Kuzey efendilerinin eskilerde bahsettiği "AGNADRUM" yani son çağ yaklaştı...