SANA BAĞLANINCA DÜŞMEM SANDIM

Birbirinden tamamen farklı , hiç bir ortak özelliği olmayan iki insan . Farklı sorumlulukları , bambaşka yaşam tarzları olan aynı ortamda bile farkları ve birbirleri arasında olması gereken mesafe belli olan bambaşka iki insan...

Annesini hiç görmeden kaybetmiş,babasını hiç görmemiş , yetimhanede büyüyen bir genç kız . Diğer kızlardan farklı , hayallerinden çok gerçekleriyle yaşıyor , tek amacı ayakta kalabilmek ...

Ailesini kaybetmiş ,genç yaşta büyük bir şirket ve yüklü bir servetin başına geçen genç yakışıklı ve bu yakışıklılığın fazlasıyla farkında olan bir adam ve onun kalp ağrısı ve bundan dolayı gelen sert oluşu ,acımasızlığı ...

'' - Ben sana her şeyi bırakıp , yaralarımı sarıp da geldim Ateş . Ben yüreğimi elime aldım da geldim ... Benim ilk güvendiğim adam sensin , ilk sevdiğim adam sensin şimdi kalkmış bana seni sevmiyorum mu diyorsun ? ''

'' - Ben korkuyorum Cemre , daha yeni kalkmışken ayağa yeniden düşmekten korkuyorum anlasana , ilk defa bir şeyden korkuyorum ben ... Yaranın yerini bile bilmediğin halde gelip benim yaramı sardın sen , daha büyük yara açıp gitmenden korkuyorum , sana daha da bağlanıp seni kaybetmekten korkuyorum anla beni . ''

'' - Seni tanıyamamışım Ateş , sen sevgiyi bile bilmeyen bir adamken gelmiş bana keybetme korkusundan bahsediyorsun . Haklısın daha fazla ileri gidersek zarar görücez sadece . Hadi şimdi git burdan ... ''

Kız ağlamamak için kendini tutarken , oğlan yüreğinde ki derin acıyla nasıl başa çıkacağını düşünüyordu yalnızca .. Bir an durdu kız gidiyordu , onu mutlu eden tek şeyin ona sırtını dönüp gitmesi daha da canını yaktı .

''- Cemre gitme ... ''

Son pişmanlık fayda eder miydi ? Kalbi kırık iki insan bir araya gelip mutlu olabilir miydi ? Karşılarında duranlara rağmen aşkları için savaşı kazanmaları mümkün olabilecek miydi ?

...