Henüz yirmi yaşında, sonsuz karanlığa hapsolmuş bir kız. Adı gibi mavi umutları olan, tek başına verdiği mücadelede yenilmemeyi öğrenen Gökçe. Bir trafik kazası, koca bir hayatı karanlığa boğabilirdi fakat gökyüzü kadar mavi olan hayalleri yok edemezdi.
Eğer yirmi iki yaşında, kimsesiz bir yetişkinseniz yalnızlık ağır gelebilir. Güney, kötü arkadaş çevresinin kurbanı olup, bağımlı yaşadığı bu hayattan kurtulmak isteyen bir delikanlı. Geçmişte yapılanlardan pişman olmak, hiçbir şeyi geri getirmezdi.
Yalnızlığa mı alışılmıştı, karanlığa mı? Bir genç kızın hayalleri, ona unutamayacağı acılar yaşatıp, hafızasından silemediği bu adamın ellerinde olabilir miydi?
Maviye aşıkken, siyah sevilmezdi.
Bana doğru yaklaşıp ellerini dizlerimin üzerine koydu dizlerimi hafif aralayarak bir bacağını dizlerimin arasına koyup
Gözlüğümün altında ki kahverengi gözlerime baktı
"Özel Asistanlığ ın gerektirdiği tüm görevleri yapabilecek misin?"
Gözlerim büyümüş şekilde sadece gözlerine baktım