Karanlığın ortasında sadece ben varım.....yalnızlığın ortasında sadece... karanlık vardı.... Sonra ansızın gelişen olaylar çerçevesinde başıma bir GİZEM vakası geldi. Peki ya yine terk edilirse , ama o öyle sanırsa peki bu sefer onu kim bırakmayacak. Ve en sonunda beni yalnızlığımla kabul eden soğuk mu soğuk fırtınalı bir rüzgâr da , beni kabul eden bir liman gibi ve ılık bir Sonbahar Rüzğarı beni terk etmedi daha doğrusu edemedi. ♡ Peki ya en çok değer verdiği kişi onu karanlık tarafa iten kişi ise bu sefer onu kim aydınlık tarafa alabilecek... kim? Terk edilmeye alışmış olabilirim ama ben asla kimseyi terk etmem edemem. Çünkü çok küçükde olsa benim de kalbim ve değişik bir yapım var.