RUHUN KOKUSU

Başım dönüyor.
Bilincimi kaybetmeme az bir zaman kala yarı açık gözlerimle karanlığa baktım.
Tepetaklak olmuştum. Belimdeki emniyet kemeri karnıma baskı yapıyordu. Kusmamak için kendimi zor tutuyordum.
Saç diplerimdeki yara hem kanıyor hem canımı yakıyordu.
Nefes almaya zorladım kendimi. Sanki aylardır nefes almıyormuş gibi derin derin burnumu doluşan kokularla birlikte havayı çektim.
Kan.
İlk aldığım koku buydu. Burnumun ucundaki kanı arabanın tavanına düştüğünü hissettim.
Kan kokusunu, duman ve benzin kokusu izledi. Başım gittikçe dönüyordu ve gözlerim yavaş yavaş kapanıyordu.
Bilincim tam kapanmadan önce aldığım kokuyu hiç unutmam.
Yasemin kokusu.
Tanıdık parfüm kokusunu aldığım gibi ninni kulaklarımda yankılanmaya başladı.
Gülücükler ve o kadifemsi ses.
Gözlerimi kapatmadan önce benzin ve kan kokusunun arasındaki ince yasemin kokusunu son bir kez içime çektim.