Benim Adım, ÖLÜM.

Siyah hiç bu kadar siyah, kan hiç bu kadar kırmızı, ok hiç bu kadar keskin olmamıştı.

Ölüm artık bir akrabaydı. Karanlık kadar sonsuz ve güvenilirdi.

Sen bir Kirā'ydın, Şeytan'ın kölesi. Onun emrinden çıkamazdın.

------------

Kar taneleri tek tek kirpiklerimde erirken okumu kılıfından yavaşça çıkarıyorum.

Buz gibi havaya karşın üşümüyorum bile. Damarlarımda dolaşan intikam duygusu ve öfke beni sıcak tutuyor.

Oku yaya sürüp nişan alıyorum. Onun yeni Şeytan olması umrumda bile değil. Tek bildiğim kanın yerde kalmaması, intikamının alınması gerektiği.