İNTİKAM NÖBETİ ( Kötü çocuk )

''Belki sıcak bir gülüş veremem sana, güzel bir söz söyleyemem, öyle papatyalar seremem yoluna, nasıl söylesem sana sahilde ateşin yanında gitarla şarkı söyleyemem, ya da şiirler yazamam,elini tutamam ama benimle kal.Sana...sana ihtiyacım var.'' dedi gözlerimin içine bakarak. Küçük bir çocuk gibiydi bakışları. Aras Kıran beni hayattan koparıp ardından her defasında daha da sıkı bağlayan kişi...
.....................................................................................

''Beyaz siyaha yakışmaz demişler güldürmeyin beni .Madem öyle ay neden karanlık da bu kadar asil dururken gündüz farkedilmiyor.''Hepsinin gözlerinin içine teker teker baktım.Amacım neydi benim?Ne istiyordum??Aras Kıran'ın kırıklarından biri olmak mı???

.....................................................................................
''Bana beni sordular ben dedim sıradan,yalnız,mutsuz ve bana seni sordular o işte dedim uzun kirpiklerinin arkasındaki ışıltılı gözleri,benim gibi iki yüzlü bir kişinin bile gölgeleyemediği gülümsemesi.O işte cennetten gelmiş bir melek gibi''Günler öncesinde elele sahilde dolaştığım çocuktu bu.Hani incitmeye kıyamadığım.Kalbimin ona ait olmadığını bildiğim halde sırf mutlu diye mutlu göründüğüm.Şimdi ağlamak istiyorum ama ben hep onun omzunda ağladım.Ona bağırmak istiyorum,suçlamak ama bu cümleleri söyleyen bir kişiye kızamazsınız ki,kendime kızıyorum.Toprak Varol beni bana düşman etti.