Her hikaye bir varmış, bir yokmuş diye başlar evet aynen öyle hayatta öyle doğuruz, büyürüz ve işte o son bölüm ölürüz neden peki bu soruyu anneme hep sorardım o da bana onca insan ölmeseydi ne kadar çok kişi olurdu derdi.
Evet ben mira 16 yaşında lise 2 öğrencisi hayata hep mutlu bakan hep gülen biriydim taki o gün gelene kadar o fevi kaza olana kadar ben annem babam ve küçük kardeşim o daha 2 yaşındaydı babam hemen orda öldü annem 3 senedir bitkisel hayatta yaşıyor kardeşim ona halam bakıyor ben 4ay hastanede kaldım hiç kıpırdamadan ve sonra hayata devam ama yarım bir şekilde