Dikkat Abiler Karıştı!

"Hayat bir denklem." Dedim kaşlarımı çatarak. "Ve ben denklem çözmeyi sevmem."

"Senin matematiğin iyi." Diye mırıldandığını duydum Kuzey'in.

Bakışlarımı ona çevirdim. "Sende bir denklemsin Kuzey Soykır. Ama seni çözemiyorum."

"Çünkü çok bilinmeyenli denklemim ben!" Dediğinde gözlerimi devirmemek için kendimi zor tuttum.

Yüz ifademi gördüğünde sırıttı. Uzunca baktık birbirimize. "Hep nerede olmak istemiştim biliyor musun?"

Kaşlarımı kaldırdım. "Nerede?"

Yüzü acı çeker gibi bakıyordu. "Sol yanında." İşte tam bu an nutkum tutulmuştu.

Not: Hikaye tamamlandığında bölümler düzenlenecektir!