Peruk

Reads 124,018
Votes 4,964
Parts 30

Reads 124,018
Votes 4,964
Parts 30

17 yaşında bir genç kız... 
Ne kadarını planlamıştı? 
Kontrol hep elinde miydi yoksa o da kendi oyununun bir kurbanı mı oldu?





Kapak - @likeleadAll Rights Reserved

cinayet gerilim gizem

30 parts

Content Guidelines

You may also like

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Bu kitap, hayatın getirdiği zorluklar ve kişisel gelişim üzerine derinlemesine bir keşif sunuyor. İlişkiler, dostluklar ve günlük yaşamın sınavları üzerinden, gençlerin karmaşık dünyasında nasıl yön bulduklarını ve olgunlaştıklarını anlatıyor. Her bölüm, okurların kendi hayatlarına dair dersler çıkarabileceği ve kendilerini geliştirmeye teşvik eden hikayelerle dolu.Kitabın bir diğer önemli teması, Yükseköğretim Kurumları Sınavı'na (YKS) hazırlık sürecidir. Bu süreçte karşılaşılan zorluklar, stres yönetimi ve verimli çalışma teknikleri üzerine deneyimlerimi ve gözlemlerimi paylaşıyorum. Amacım, bu zorlu sınav sürecinde öğrencilere rehberlik etmek ve onların motivasyonlarını artırmak.Kitabın son bölümünde, 01 Ağustos 2024 tarihinde başlayacak olan kamp sürecine odaklanıyorum. Bu tarihte kampa giriş yaparak, orada edineceğim deneyimleri ve aldığım notları buradan paylaşacağım. Kamp süresince yaşadıklarım ve öğrendiklerim, kitabın temasını daha da derinleştirip zenginleştirecek. Okurlara, hem YKS'ye hazırlık hem de hayatın diğer zorluklarına karşı daha güçlü ve bilinçli bir şekilde yaklaşmaları için yeni perspektifler sunmayı hedefliyorum.O tarihe kadar hoşça kalın ve kendinize iyi bakın.

Kara Kış Festivali 2024 Üçüncüsü ✨💛 İnsanlığın ilerlemesinin önündeki en büyük engelin duygular, hisler olduğu düşünülen bir çağdasın. Buzdağı Çağı... Yeni bir durak, yeni yaşantılar ve yaşanacaklar. Bu yüzden de insani duygulardan birinin yok edilmesine karar veriliyor. Biri gidiyor, sonra bir tane daha, ve bir tane daha... Yeni yılın ilk gününde tüm insanlara uygulanacak bir yöntemle Gardenya halkı tarafından seçilen bir duygunun ortadan kaldırılması planlanıyor. Seçimlerle yeni yıla çok daha farklı giriyorsunuz. Gerçekleri ve doğruları öğrenerek. Hem kendi adınıza, hem Gardenya adına. Gerisi kocaman, soğuk, sert bir buzdağı olarak kalıyor arkanızda. "Duygular, boşlukları dolduran hislerdir." -Jack London

Bir Dramione hikayesidir.

Beynimizin Saklı Güçleri Kitabının daha derin ve karmaşık bilgiler ile dolu devamıdır. Kendinizi parapsikoloji alanında geliştirmek için çok önemli bilgiler ile dolu. Hem parapsikoloji hem hayata dair aydınlatıcı bilgiler de içerir.

Çocuğu olmadığı için bencilce davranıp Kendi yeğenine taşıyıcı annelik yaptıran bir halanın hikayesi ama hikaye bambaşka bir yöne dönecek yasak bir aşk olacak bu hikayenin sonunda ♥️♥️

Hayaletlerin yalnızca hayallerden ibaret olmadığı ve bilinen tüm doğruların sınandığı bir gerçeklikte yıllardır süregelen yenilmez bir laneti mağlup etmek mümkün müydü? Peki ya insan tüm korkularının saklandığı sonsuz karanlıktan kaçacak kadar hızlı koşabilir miydi? Yoksa ışığa giden yolun sonu yalnızca ölüm müydü?

"Kahretsin! Bu nasıl bir sistem!?" Sinirle arkama yaslanıp ellerimle yüzümü avuçladım. Saatlerdir sisteme giriş yapmakla uğraşıyordum ama bir türlü giremiyordum. Sistemleri fazla kuvvetliydi. Hemde bir şirkete göre fazlasıyla kuvvetliydi. Bu daha çok şüphelenmeme neden oluyordu. Tam tekrar deneyeceğim sırada telefonum çaldı. Arayan Maske idi. Telefonu hızlıca açtım. "Ne buldun?" Ses değiştirme cihazını kullanıyordu. Bu yüzdende sesi çok cızırtılıydı. "Daha giriş yapamadım." Yürek yedim belki de ama doğruyu söylemiştim. "Şafağa kadar kayda değer bir şey bulamazsan kendine kaçacak delik ara." "Efendim, sistemleri çok güçlü. Normalde bu kadar uzun sürmezdi. Lütfen, biraz daha süre verin." "Sana yeterince süre verdim." "Bir gün daha efendim. Lütfen." Telefondan cızırtılı sesler gelmişti. Sanırım nefes veriyordu. "Yarın şafağa kadar vaktin var." Bir şey dememi beklemeden telefonu suratıma kapatmıştı. Hızla tekrar işe koyuldum. Umarım yarın şafağa kadar kayda değer bir şey bulabilirim... (Bu kitabı okuyan/okuyacak olanlar size başta saçma gelse de sonradan ileriki bölümlerde ne olduğunu, neden olduğunu açıklıyorum! Çok saçma, bu ne ya, ne alaka, tarzında yorumlar yapmadan önce sabırla diğer bölümleri okumanızı rica ediyorum! Arada sırada yine de saçmalıklar olabilir, ki bu çok normal bir sürü kitapta var, onlar içinse şimdiden özür dilerim!) * 17/02/2023 Notu: Kitap düzenlenmiştir! *

Şiir Yarışmaları isimli çalışmamızda oluşturduğunuz şiirler içerisinden haftanın kazananlarını artık 'Şiir Antolojisi' isimli çalışmamızda sizlere sunacağız. Sevdiğiniz mısralara yorumlarınızı bekliyoruz. Şiirle kalın!

Tamamlandı✔️ *Bir Morg Saklambacı adında ilk kitaptır.* "Ne demek yok?" "yok abi baktım." "bu hafta üçüncü." Çalışmaya başladığım günden beri bu Morg'da kaybolan cesetlerle uğraşıyorum. Ölü bir insan nereye gidebilir ki? "Başımız belaya girecek yine." "Asıl konu bu mu gerçekten?" "Neymiş asıl konu?" "Cesetler nereye kayboluyor?" "Öğrenmek istemiyorum." ******* ["korku kitabıdır. Lütfen bunun bilincinde okuyun. İyi okumalar"] ⚠️Kitabım reklam panosu değildir. Reklamlarınızı uzak tutun lütfen! ⚠️

YARALASAR(Kitap Oldu)

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

More details