Ayak sesleri yankılanıyordu boş koridorlarda. Gün Yüzüne çıkıyordu vicdan. Esir alıyordu beni. Tek başıma karanlıkta geçirilen günler. Kim verecekti bunların hesabını. Kim verecekti bana ölen yıllarımı. Kim verecekti gençliğimi. Lorin 22 yaşında girdiği hapishanede güneşi görebilecek miydi? o gözler hasretti güneşe , hasretti gökyüzüne , hasretti özgürlüğe...
1 part