Oops... Was that you? A.I (Greek -5SOS fanfic) *On hold*
  • Reads 898
  • Votes 127
  • Parts 8
  • Reads 898
  • Votes 127
  • Parts 8
Ongoing, First published Aug 19, 2015
"Ω, εσύ ήσουν; Σ... Συγνώμη... Δεν... Δεν ήθελα να..."
"Δεν πειράζει" μουρμούρισε εύθυμα ο Λουκάς και χάιδεψε το μάγουλο της Μαίρης. ''Αρκεί που είσαι εδώ, πια, και όλα θα αλλάξουν".

Η 22χρονη -ήδη- διάσημη φωτογράφος, Μαίρη Λελλά, ζούσε για 3 ολόκληρα χρόνια, στην Νέα Υόρκη, μακριά από την οικογένειά της, για να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα: Να γίνει μια διεθνής διάσημη φωτογράφος.
Και το κατάφερε. Μέχρι έναν Δεκέμβριο όταν της ζητήτε να επιστρέψει στην Ελλάδα, την πατρίδα της για μια έκθεση φωτογραφίας.
Η Μαίρη αποφασίζει να αποδεχτεί την πρόσκληση και επιστρέφει στην Ελλάδα, στον τόπο της, την Θεσσαλονίκη παιρνονταςπαιρνόντας μαζί το αγόρι της από την Νέα Υόρκη, Ashton Irwin.
Έχει την ευκαιρία να ανακαλύψει καινούργια κεφάλαια στις ζωές των ανθρώπων που αγαπούσε πολύ πριν φύγει, τις οποίες αναστατώνει μόλις καταφθάνει στο πατρικό της.
All Rights Reserved
Sign up to add Oops... Was that you? A.I (Greek -5SOS fanfic) *On hold* to your library and receive updates
or
#872greek
Content Guidelines
You may also like
MINE? [✓] by -xalarwse-
64 parts Complete
«Με ποιο δικαίωμα το έκανες αυτό, δεν σου είμαι τίποτα», φώναξα δυνατά για να μπει στον ανύπαρκτο εγκέφαλο του. «Κάνεις λάθος, είσαι δικιά μου. Μου ανήκεις, και ότι είναι δικό μου δεν το αγγίζει κανείς άλλος, πέρα από εμένα», είπε σαρκαστικά κάνοντας κάποια βήματα προς εμένα, μειώνοντας την απόσταση μας. «Είσαι τρελός», μουρμούρισα, αν και δεν ξέρω αν με άκουσε, ή απλά επέλεξε να με αγνοήσει. «Τώρα μπες στο αμάξι, μη με αναγκάσεις να σε πάω σηκωτη, ξέρεις πως θα το κάνω», με απειλεί και το σκέφτομαι λίγο. Όντως θα το κάνει, τον ξέρω. Προχωράει και μου κάνει νόημα να μπω στο αυτοκίνητο του, ρολαρω τα μάτια μου και τον ακολουθώ βαριεστημένα, ανοίγω την πόρτα και μπαίνω μέσα. «Καλό κορίτσι». Χαϊδεύει το μπούτι μου. Πιάνω το χέρι του. Μου χαρίζει ένα στραβό γελάκι όμως του κόβεται μόλις πετάω το χέρι του μακριά. «Και δύσκολη; Μ'αρέσει». Και το χαμόγελο τζόκερ ξανά κάνει την εμφάνισή του στο πρόσωπο του Στέφανου, ο οποίος είναι και επισήμως για δέσιμο. Τι θα κάνω με αυτόν;
Μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος  by EMfcfae
30 parts Complete
Την ημέρα που πέθανε η Θεοφανω, ο κόσμος σταμάτησε να γυρίζει για τον Ανδρέα Λάσκαρη. Εκείνη την ημέρα εκείνος φόρεσε ξανά το ατσαλάκωτο προσωπείο του Αντρει Σιντοροφ και προσπάθησε να επικεντρωθεί στην ζωή που είχε πριν από εκείνη. Στην ζωή που δεν υπήρχε. Αφιερωμένος σε σκοπούς και υποσχέσεις για να ξεχάσει, ο Αντρει αφήνει πίσω του τον κόσμο της μαγείας. Ξεχνώντας, ότι όλοι έχουμε τελικά λίγη μαγεία μέσα μας. Κάτι, κάποιος, τον καλεί να γυρισει στην Μανη. Όμως ποτέ, ποτέ δεν θα φανταζόταν ότι ο λόγος είναι η γυναίκα που άφησε πίσω του. Η Θεοφανω πλέον χωρίς μνήμη και χωρίς χάρισμα, δεν μπορεί να θυμηθεί ποια είναι και τι ψάχνει. Όμως, η υπόσχεση που είχε δώσει στον Αντρει λίγα χρόνια πριν, την τραβούσε να ψάξει όνειρα και επιθυμίες που δεν θυμόταν ότι είχε. Μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος είχαν πει. Και θα το τηρούσαν.
You may also like
Slide 1 of 10
MINE? [✓] cover
Amore all' Italia [COMPLETE] cover
«Υπάρχει λόγος;» cover
The Tactics Of Love cover
☾︎𝚃𝙷𝙴 𝚂𝚃𝚁𝙸𝙿 𝙲𝙻𝚄𝙱☽︎ cover
My sexy brother in law🧨🔥~Jeon Jungkook ff cover
My Officer 1 cover
one shotes cover
Him and I  cover
Μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος  cover

MINE? [✓]

64 parts Complete

«Με ποιο δικαίωμα το έκανες αυτό, δεν σου είμαι τίποτα», φώναξα δυνατά για να μπει στον ανύπαρκτο εγκέφαλο του. «Κάνεις λάθος, είσαι δικιά μου. Μου ανήκεις, και ότι είναι δικό μου δεν το αγγίζει κανείς άλλος, πέρα από εμένα», είπε σαρκαστικά κάνοντας κάποια βήματα προς εμένα, μειώνοντας την απόσταση μας. «Είσαι τρελός», μουρμούρισα, αν και δεν ξέρω αν με άκουσε, ή απλά επέλεξε να με αγνοήσει. «Τώρα μπες στο αμάξι, μη με αναγκάσεις να σε πάω σηκωτη, ξέρεις πως θα το κάνω», με απειλεί και το σκέφτομαι λίγο. Όντως θα το κάνει, τον ξέρω. Προχωράει και μου κάνει νόημα να μπω στο αυτοκίνητο του, ρολαρω τα μάτια μου και τον ακολουθώ βαριεστημένα, ανοίγω την πόρτα και μπαίνω μέσα. «Καλό κορίτσι». Χαϊδεύει το μπούτι μου. Πιάνω το χέρι του. Μου χαρίζει ένα στραβό γελάκι όμως του κόβεται μόλις πετάω το χέρι του μακριά. «Και δύσκολη; Μ'αρέσει». Και το χαμόγελο τζόκερ ξανά κάνει την εμφάνισή του στο πρόσωπο του Στέφανου, ο οποίος είναι και επισήμως για δέσιμο. Τι θα κάνω με αυτόν;